Reklamlara Yabancılaşmak
Hızla globalleşen dünya da iletişim çalışmalarının yerel kalabileceğini düşünmek, iyimser bir yaklaşımdan öteye gidemez…
Elbette global iletişim çalışmalarının reklam veren ve reklam ajansları açısından faydaları da bulunmaktadır. Örneğin reklam verenlerin en büyük sorunu olan “kurumsal imaj” bu anlayış sayesinde tek bir elde kolaylıkla toplanabilir ve tüketici üzerinde istenen etki kolaylıkla yakalanabilir.
Ancak, öte yandan global reklamlar da göze batan en büyük sorun, kesinlikle samimiyetsiz duruşlarıdır. Günümüz reklamcılarının bile hedef kitle tespitinde en çok zorlandıkları konu olan tüketici iç görüsü yakalamak, global reklamlarda söz konusu olmadığı için reklamın yayınlanacağı ülkelerdeki kültürle uzaktan yakından ilgisi olmayan samimiyetsiz çalışmalar ortaya çıkmakta bu durum tüketicinin irite olmasına ve üründen soğumasına neden olmaktadır. En iyimser tahminle tüketici mesajı tam olarak anlayamamakta ve çalışma istenen etkiyi yakalayamamaktadır.
Örneğin bir hazır yiyecek firmasının, global reklamında karşımıza çıkan supangle yapan büyükanne, Türk toplumunda kendisine yer bulamaz. Bu samimiyetsiz duruş özellikle izleyiciye yaşam motifi sunan reklam çalışmasının başarısız olmasına neden olmaktadır. Ancak yine bir yaşam sunan şekerleme reklamında torunlarının gelmesini sabırsızlıkla bekleyen ve torunları geldiğinde mutluluğu gözünden okunan, torunlarına elini öptüren bir babaanne motifi Türk kültürünü yansıtmasından ötürü izleyiciye daha sıcak ve samimi gelmektedir.
Türkiye gibi bir ülkede global reklam çalışır demek son derece zordur. Her ne kadar yabancı markaları kabullenmekte sorun yaşanmasa da, kültürel bir ortak noktada buluşmayan iletişim çalışmaları tüketicide istenen etkiyi yakalayamamaktadır.
Dolayısıyla tam bir Akdeniz ülkesi olan Türkiye’de yerel ve global reklam ayrımı çok kesin çizgilerle birbirinden ayrı durumdadır. Günde ortalama 3000 yani saatte 188 mesaja maruz kalan Türk tüketicisinin zihninde yer almak sanıldığından çok daha zordur.
Hızla globalleşen dünya da iletişim çalışmalarının yerel kalabileceğini düşünmek, iyimser bir yaklaşımdan öteye gidemez…
Elbette global iletişim çalışmalarının reklam veren ve reklam ajansları açısından faydaları da bulunmaktadır. Örneğin reklam verenlerin en büyük sorunu olan “kurumsal imaj” bu anlayış sayesinde tek bir elde kolaylıkla toplanabilir ve tüketici üzerinde istenen etki kolaylıkla yakalanabilir.
Ancak, öte yandan global reklamlar da göze batan en büyük sorun, kesinlikle samimiyetsiz duruşlarıdır. Günümüz reklamcılarının bile hedef kitle tespitinde en çok zorlandıkları konu olan tüketici iç görüsü yakalamak, global reklamlarda söz konusu olmadığı için reklamın yayınlanacağı ülkelerdeki kültürle uzaktan yakından ilgisi olmayan samimiyetsiz çalışmalar ortaya çıkmakta bu durum tüketicinin irite olmasına ve üründen soğumasına neden olmaktadır. En iyimser tahminle tüketici mesajı tam olarak anlayamamakta ve çalışma istenen etkiyi yakalayamamaktadır.
Örneğin bir hazır yiyecek firmasının, global reklamında karşımıza çıkan supangle yapan büyükanne, Türk toplumunda kendisine yer bulamaz. Bu samimiyetsiz duruş özellikle izleyiciye yaşam motifi sunan reklam çalışmasının başarısız olmasına neden olmaktadır. Ancak yine bir yaşam sunan şekerleme reklamında torunlarının gelmesini sabırsızlıkla bekleyen ve torunları geldiğinde mutluluğu gözünden okunan, torunlarına elini öptüren bir babaanne motifi Türk kültürünü yansıtmasından ötürü izleyiciye daha sıcak ve samimi gelmektedir.
Türkiye gibi bir ülkede global reklam çalışır demek son derece zordur. Her ne kadar yabancı markaları kabullenmekte sorun yaşanmasa da, kültürel bir ortak noktada buluşmayan iletişim çalışmaları tüketicide istenen etkiyi yakalayamamaktadır.
Dolayısıyla tam bir Akdeniz ülkesi olan Türkiye’de yerel ve global reklam ayrımı çok kesin çizgilerle birbirinden ayrı durumdadır. Günde ortalama 3000 yani saatte 188 mesaja maruz kalan Türk tüketicisinin zihninde yer almak sanıldığından çok daha zordur.
Yorumlar